நடப்பது, நடக்க வேண்டிய நேரத்தில் தான், நடக்கும்...

-
எங்கள் வீட்டு ஆழ் கிணற்றில் தவறியோ அல்லது விரும்பியோ 
விழுந்த சேவல்,
கூவுகின்றது 
தனது மரணத்தை உலகிற்கு அறிவிக்க…

 வீட்டில் உள்ளோர் முயன்றனர் அதனை காப்பாற்றி வெளியே எடுக்க..!
அடம்பிடித்து மறுத்தது அது, வெளியே வர…

 நாள் ஒன்று சென்றது 
நானும் தூரப் பயணம் செய்து திரும்பியிருந்தேன்..
பாவம் அதனை 
எப்படியாவது காப்பாற்ற வேண்டும் என கடும் 
முயற்சியையும் இவ்வாறு எடுத்தேன்
கிணற்று வாளியை மாற்றினேன்…
பிளஸ்டிக் வாளியையும் போட்டுப் பார்த்தேன்…
பயன் ஒன்றும் இல்லை.
அடம்பிடித்தது உதவியை ஏற்க...
அப்படியே விட மனமில்லை.
மீண்டும் முயன்றேன்.
வாளியில் பலகை கட்டி இறக்கிப்பார்தேன்…
ம் …ம்... ஒன்றும் நடக்கவில்லை.
இறுதியாக,
சாமான்கள் வாங்கும் பெரிய கூடையை 
இறக்கிறேன்…
அது, அதனுள் இறங்க மறுப்பதற்குரிய 
உறுதியை இழக்கவில்லை…
களைத்த 
நான் இழந்துவிட்டேன் 
அதனைக் காப்பாற்ற வேண்டும் என்ற
எனது உறுதியை…!
இருப்பினும் 
கிணற்றினுள் கூடையை அப்படியே விட்டுவிட்டேன்…
மழை வேறு தொடர்ந்து என்னை வீட்டின் உள்ளே வைத்திருந்தது..

 நாள் இரண்டும் சென்றது.
“என் வீட்டுக் கிணற்றில் தான் அதன் இறுதிக் கிரிகை”
என்ற நினைப்பில் கிடந்த போது,
மூன்றாம் நாளும் வந்தது.
கூடை நாறும் தண்ணியில் என்று, 
கூடையை கிணற்றில் இருந்து
எடுக்க நானும் முனைந்தேன்..
என்ன ஆச்சரியம்...…! 
கோழியும் கூட, கூடையுடன்
தோற்றிக்கொண்டது...!
அது விரும்பியோ அல்லது விரும்பாமலோ
தோற்றிக்கொண்டது...
காரணம்  நான் அறியேன்.

 மிகக் கவனமாய் வெளியே
எடுத்து, அதற்கு உணவும் அளித்தேன்..
மகளும் உணவை அதற்கு கொடுத்தாள்..
எங்களின் வீடே தன்னுடையது
என வாழுகின்றது…

 இனி, யார் கேட்டு வந்தாலும் 
அதனைக் கொடுக்க மனம்  இன்னும் எனக்கு இல்லை.
அப்படி வந்தால்,
அக்கறையற்ற உங்களுக்கு அது ஏன்...?
என்று நிச்சயம் அவர்களிடம் கேட்பேன்..

 நடந்த ஆச்சரியம் ஒன்றை மட்டும்
எனக்கு உணர்த்தியது.
அது,
எப்பெப்ப எது நடக்க வேண்டுமோ
அப்பப்ப அது நடக்கும்.
என்ற உலக உண்மையை....!

20-10-2007

 (உண்மைச் சம்பவம்)                                                           ஆ.கெ.கோ

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஊழியர் கூட்டம்..!

-
படம்
    நான் யாழ்ப்பாணம் வந்த காலத்தில் இருந்து ஊழியர்களுக்கும் நிர்வாகத்திற்கும் இடையே சிறிய பனிப்போர் இருந்துகொண்டே இருந்தது. அந்தக்காலத்தில் மூன்று பணிப்பாளர்களின் கீழ் வேலைசெய்யக்கூடிய வாய்ப்பையும் யாழ் உயர் தொழில்நுட்பவியல் நிறுவனம் தந்தது. நான் கடந்த காலங்களில் பட்ட பாடங்களால், யாருடனும் முரண்படாமல் எனது வேலையை என்னால் இயன்றவரை யாரையும் ஏமாற்றாமல் செய்யவே முனைந்திருக்கின்றேன். மிகவும் குறைவான நாட்களே லீவே எடுத்துள்ளேன். அருகிலுள்ள கோயில் திருவிழாக்களுக்குக் கூட போவதைத் தவிர்த்து எனது கடமையை செய்துள்ளேன். அதன் பரிசாகவே எனது தற்போதைய பதவி வந்துள்ளது என நம்புகின்றேன். யார் ஆண்டாலும், ஆளாவிட்டாலும் எனது கடமையை தவறாமல் செய்யவே நான் முனைவேன். எனது கணக்கை இயற்கைக்கே காட்டுகின்றேன். பிரபஞ்சம் என்னை அவதானிப்பதாக நம்புகின்றேன். அதனை ஏமாற்ற எனக்கு விருப்பம் கிடையாது. அதேபோல் பிரபஞ்சமும் என்னை ஏமாற்றாது என்ற நம்பிக்கையும் எனது வாழ்க்கைப்பாடத்தில் வந்துள்ளது. இவ்வாறே தொடர்வேன்..! இந்த மனநிலையில் நான் இருக்கும்போது, இன்று ஊழியர் கூட்டம் எமது நிறுவன நூல்நிலையத்தில் நடந்தது. நாட்டின் பொருளாதார
மேலும் படிக்கவும்

டொக்ரர் அர்சுனா..!

-
படம்
    யாழில் கண்ட விநோதம் நீ..! சாவகச்சேரியில் நீ செய்த செயல் நாடு தாண்டி தமிழர்களை உன்பாதையை நேசிக்க வைத்தது..! உண்மைக்கு காலம் இல்லை என்ற எண்ணத்தை அரசு நிச்சயப்படுத்தினாலும் மக்கள் விழித்துக்கொண்டது உன் தன்னலமற்ற செயலால்..! கயவர்கள் வெளியில் இல்லை..! மக்களாகவே உள்ளார்கள். மருத்துவத்தில் மட்டும் திருட்டு இல்லை..! அது நுழையாத துறையே இல்லை. அதைத்தூக்கிச் சுமப்பது மக்களே..! உணர்ந்த மக்கள் மட்டும் சற்று தள்ளி நின்று பார்க்கின்றார்கள்..! உண்மைகள் அவர்களுக்குப் புரிகின்றன..! சேர்ந்தே இருப்பவருக்கு புரிய நாட்கள் தேவைப்படலாம். அது அவர்களின் ஆயுட்காலமாகக் கூட அமையலாம். அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும். கஷ்டங்கள் இருந்தாலும் அதை நீ மறைக்கும் விதமே தைரியம்..! உனக்கு பின்னால் இருக்கும் மக்கள் உண்மையாக இருந்தால், உனது உண்மை நிச்சயம் விரைவில் வெல்லும். இப்போதும் நீ பல விடயங்களில் வென்றுள்ளாய்..! நல்ல மக்களின் மனங்களை வென்றுள்ளாய்..! மக்களுக்காகச் சிக்கலிலும் மாட்டுகின்றாய்..! மன்னார் பயணம் இளம் தாயின் மரண விசாரனையே என்றாலும் பொறுமையில்லாமல் விலங்கை பெற்றுக்
மேலும் படிக்கவும்

நம்பிக்கையீனம்..!

-
படம்
  இன்று எனது நிறுவனப் பெண் ஊழியர்கள் சிலர் என்னுடன் கதைத்தார்கள். அவர்கள் மிகவும் திறமையானவர்கள். பல சேவைகளை   நிறுவனத்திற்குச் செய்துள்ளார்கள். இருந்தாலும் எல்லாவற்றிற்கும் சத்தம் போட்டுக்கதைப்பதால் பலர் அவர்களைப் பொருட்படுத்துவதில்லை. நான் இந்த நிறுவனத்திற்கு வந்த காலத்தில், அவர்கள் இருவரும் இரு துருவங்களில் நின்று, ஆளாளுக்கு குறைசொல்வார்கள். எதிரும் புதிருமாக, கீரியும் பாம்புமாக என எப்போதும் எதிர் திசைகளில் நின்றார்கள். அனைவரது செயற்பாடுகளையும் அவதானித்த நான், அவர்களிடம் நீங்கள் இப்படி ஆளுக்காள் அடிபடுவதை விட கொஞ்சம் அமைதியாக ஒருவருக்கொருவர் விட்டுக்கொடுத்துக் கதையுங்கள். பிரச்சனைகள் குறையும் என்றெல்லாம் சொன்னேன். கேட்டார்கள். பிரச்சனைகள் குறைந்தன. நான் கூடப் பணிப்பாளராக வர இவர்களும் காரணமாக இருந்திருக்கலாம். தற்போது, பல பிரச்சனைகள் வந்து போய்விட்டன. காலம் மாறிவிட்டது..! வயதுகள் கூடிவிட்டது..! பொருளாதாரப் பிரச்சனைகள் கூடக் குடும்பப் பிரச்சனைகளும் வந்துவிட்டன..!    எல்லாவிடயங்களையும் இலகுவாக எடுத்துச் செல்லக்கூடிய மனநிலைகளில் யாரும் இல்லை. இந்த நிலையில், இவர்கள் என்னிடம் நீ
மேலும் படிக்கவும்