பனங்கிழங்கு..!

-

 

எமது பிரதேசம் பனைகளுக்கு பிரபலமானது.  யுத்த காலத்தில்  இலங்கை மற்றும் இந்திய ஆமி அடித்த செல்களில் இருந்து எவ்வளவோ மக்களைக் காத்தது பனைமரங்கள் தான்..!

யாழ் சமூகம் என்றும் எமது கற்பகதருவான பனைமரங்களுக்கு தலைவணங்கித்தான் ஆகவேண்டும். அவ்வளவு பலன்களைக் காலம் காலமாக எமது மக்களுக்கு வழங்கி வருகின்றது. அண்மையில் வந்த நாகரீகங்களும், வெளிநாட்டுப்பொருட்களும், பணமும் மக்களின் எண்ணங்களை மாற்றிவிட்டது. அதன் விளைவு இன்றைய பொருளாதார இறுக்கச் சூழல்..!

பொருளாதார இறுக்கத்தைக் குறைக்க, அரசு வீட்டுத்தோட்டம் செய்யச்சொல்ல நானும் என்னால் இயன்றதைச் செய்தேன். அந்தவகையில் மூன்று நான்கு மாதங்களுக்கு முன்னர், பனங்காய் பணியாரம் செய்ய அடுப்பில் சுட்ட பனம்பழக் கொட்டைகளை ஒரு சிறிய மண்மேட்டில் அவை முளைக்கின்றதா எனச்சோதிப்பதற்கு, குட்டிப்பனம் பாத்தி போட்டேன். நேற்று மாலை வேலையால் வந்ததும், அந்தப்பாத்தியில் ஏதாவது வந்திருக்கின்றதா எனப்பார்க்க கிண்டினேன். என்ன ஆச்சரியம் பனங்கிழங்குகள் விளைந்திருந்தன..!

சுட்ட பனம் கொட்டைகளும் பலன் தருகின்றது..!  முளைத்திருக்கின்றன..! ஆனால் பாத்தி சிறுவுயரம் என்பதால் கிழங்குகள் மண்ணுக்குள் தாண்டிருந்தன. தண்ணீர்விட்டு, கிடங்காக்கி, அவற்றை மிகக்கஷ்டப்பட்டு இழுத்தேன். 5 அல்லது 6 கிழங்குகள் வந்தன. அத்துடன் களைத்துவிட்டேன்.  விடுபட்ட ஒன்று இரண்டு கிழங்குகளை என்னால் இழுக்க முடியவில்லை. பிக்கானால் இறுக்கிக் கொத்தினேன். அவை சிதைந்துவிட்டது. அத்துடன் பெரும் களைப்பு வந்துவிட்டது. அப்போது ஒரு உண்மை புரிந்தது. ஒரு ரூபா.100 பெறுமதியான கிழங்குகளை உருவாக்கி, எடுக்கவே  எனக்கு நாக்கு தள்ளுகின்றது..! 

இந்த விவசாயிகள், எமது உணவுகளுக்காக எவ்வளவு பெறுமதியான  பொருட்களை உற்பத்தி செய்கின்றார்கள்..! 
அவர்கள் அனைவருக்கும் ஒரு பெரிய சலூட். 


இன்று மாலை வழமைபோல் ஏதாவது சாப்பிடத்தேட மனைவி சொன்னார் “நேற்று இழுத்த கிழங்குகள் அவிகின்றன என்று..!” நான் முயன்று பெற்ற கிழங்குகளை இன்று, நானும் மனைவி பிள்ளைகளும் உண்ணும் பாக்கியம் கிடைத்தது. சும்மா சொல்லக்கூடாது. ஒன்றையும் விடாமல் ரசித்துத்தின்றோம். போதாததற்கு, மிளகு, உப்புத்தூளுடனும் சேர்த்து உண்டோம். மிகுந்த மகிழ்ச்சி..! 

கற்பக தருவை மறந்தால், பொருளாதாரச்சிக்கலுக்குள் மாட்டுவதைத் தவிர்க்க முடியாது. மாறாக அதனை நினைத்தால், ஆயுள் முழுவதும்  மகாசக்தி நிச்சயம்.





கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

ஊழியர் கூட்டம்..!

-
படம்
    நான் யாழ்ப்பாணம் வந்த காலத்தில் இருந்து ஊழியர்களுக்கும் நிர்வாகத்திற்கும் இடையே சிறிய பனிப்போர் இருந்துகொண்டே இருந்தது. அந்தக்காலத்தில் மூன்று பணிப்பாளர்களின் கீழ் வேலைசெய்யக்கூடிய வாய்ப்பையும் யாழ் உயர் தொழில்நுட்பவியல் நிறுவனம் தந்தது. நான் கடந்த காலங்களில் பட்ட பாடங்களால், யாருடனும் முரண்படாமல் எனது வேலையை என்னால் இயன்றவரை யாரையும் ஏமாற்றாமல் செய்யவே முனைந்திருக்கின்றேன். மிகவும் குறைவான நாட்களே லீவே எடுத்துள்ளேன். அருகிலுள்ள கோயில் திருவிழாக்களுக்குக் கூட போவதைத் தவிர்த்து எனது கடமையை செய்துள்ளேன். அதன் பரிசாகவே எனது தற்போதைய பதவி வந்துள்ளது என நம்புகின்றேன். யார் ஆண்டாலும், ஆளாவிட்டாலும் எனது கடமையை தவறாமல் செய்யவே நான் முனைவேன். எனது கணக்கை இயற்கைக்கே காட்டுகின்றேன். பிரபஞ்சம் என்னை அவதானிப்பதாக நம்புகின்றேன். அதனை ஏமாற்ற எனக்கு விருப்பம் கிடையாது. அதேபோல் பிரபஞ்சமும் என்னை ஏமாற்றாது என்ற நம்பிக்கையும் எனது வாழ்க்கைப்பாடத்தில் வந்துள்ளது. இவ்வாறே தொடர்வேன்..! இந்த மனநிலையில் நான் இருக்கும்போது, இன்று ஊழியர் கூட்டம் எமது நிறுவன நூல்நிலையத்தில் நடந்தது. நாட்டின் ...
மேலும் படிக்கவும்

டொக்ரர் அர்சுனா..!

-
படம்
    யாழில் கண்ட விநோதம் நீ..! சாவகச்சேரியில் நீ செய்த செயல் நாடு தாண்டி தமிழர்களை உன்பாதையை நேசிக்க வைத்தது..! உண்மைக்கு காலம் இல்லை என்ற எண்ணத்தை அரசு நிச்சயப்படுத்தினாலும் மக்கள் விழித்துக்கொண்டது உன் தன்னலமற்ற செயலால்..! கயவர்கள் வெளியில் இல்லை..! மக்களாகவே உள்ளார்கள். மருத்துவத்தில் மட்டும் திருட்டு இல்லை..! அது நுழையாத துறையே இல்லை. அதைத்தூக்கிச் சுமப்பது மக்களே..! உணர்ந்த மக்கள் மட்டும் சற்று தள்ளி நின்று பார்க்கின்றார்கள்..! உண்மைகள் அவர்களுக்குப் புரிகின்றன..! சேர்ந்தே இருப்பவருக்கு புரிய நாட்கள் தேவைப்படலாம். அது அவர்களின் ஆயுட்காலமாகக் கூட அமையலாம். அகத்தின் அழகு முகத்தில் தெரியும். கஷ்டங்கள் இருந்தாலும் அதை நீ மறைக்கும் விதமே தைரியம்..! உனக்கு பின்னால் இருக்கும் மக்கள் உண்மையாக இருந்தால், உனது உண்மை நிச்சயம் விரைவில் வெல்லும். இப்போதும் நீ பல விடயங்களில் வென்றுள்ளாய்..! நல்ல மக்களின் மனங்களை வென்றுள்ளாய்..! மக்களுக்காகச் சிக்கலிலும் மாட்டுகின்றாய்..! மன்னார் பயணம் இளம் தாயின் மரண விசாரனையே என்றாலும் பொறுமையில்லாமல் விலங்கை...
மேலும் படிக்கவும்

நானும் தொழில் நுட்பங்களும்..!

-
படம்
    நான் பிறந்த 60களின் கடைசியில் எமக்கு கல்வீடே கிடையாது..!   அந்தச்சமயத்தில் பகுதி மண் வீடோ அல்லது மண்வீடோ இருந்தது. ஆனால் இரவு விளக்குகள் எரியும். மண்ணெண்ணை அல்லது தேங்காய் எண்ணெய் விளக்குகளே அதிகம் பயன்பட்டது.   எல்லோரும் கூட்டமாக இருந்து கதைப்போம். சிறுவர்கள் அங்கும் இங்கும் ஓடி விளையாடுவார்கள். வீட்டில் பொழுது போக்குகள் கிடையாது. பெரிவர்கள் அவர்களது வேலைகளைச் செய்வார்கள். 10 மணிக்கு முன்னரே அனைவரும் படுத்துவிடுவார்கள். காலை 4 மணிக்கு முன்னரே எழுந்துவிடுவார்கள். சாப்பாடுகள் பல மாதிரியும் இருந்தாலும், பழைய சோறு அல்லது பழஞ்சோறு, பழம்தண்ணீர் என்பன   நிறைவான உணவு. இரவு மிச்சங்கள் எல்லாம் அடுத்தநாள் உணவில் தோன்றும். வருத்தங்கள் வருவது குறைவு. அந்தக்காலத்தில் நிறைவும் நிம்மதியும் இருந்தன என்றால் மிகையாகாது..!   70 தொடக்கங்களில் கல்வீடு வந்தது..! நான் தவழும் காலத்தில் கல்வீடு வந்தது. இருந்தாலும் விளக்குகள் இருந்தன. வீட்டின் ஒரு பகுதியில் வெங்காயக் கட்டுகள் தொங்கிக்கொண்டிருந்தன. இன்னோர் பகுதியில் பூசனிக்காய்கள் அடுக்கி வைக்கப்பட்டிருந்தன. அம்மா, அப்பா,...
மேலும் படிக்கவும்